บทที่ 637

ฉีเส่าฉินยืนอยู่ที่ประตูใหญ่ของเรือนเซียวเฉิง มองเข้าไปข้างใน ด้วยสีหน้ามืดมนไม่ชัดเจน ดวงตาทะมึน

ผ่านไปครู่ใหญ่ เขาจึงหัวเราะออกมา ก่อนหน้านี้ยังคิดว่าเล่อซ่านเป็นคนโง่ นึกไม่ถึงว่าจะยังมีความสามารถด้วย

“ศิษย์พี่ฉี ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่”

เสียงหนึ่งขัดจังหวะภวังค์ความคิดของฉีเส่าฉิน

ฉีเส่าฉินหันกลับไ...